۱۰ ویلن برتر تاریخ سینما

شاید او اولین نفری نبود که به این نتیجه رسید اما قطعا می‌دانست درباره چه چیزی حرف می‌زند. طی سال‌های متمادی فیلم‌های بسیاری فقط بخاطر ویلن‌هایشان معروف شدند. آنتاگونیست اصلی فیلم دلیل مبارزه پروتاگونیست یا قهرمان فیلم و علت ابتدایی پیچیدگی داستان است. پیچیدگی داستان همیشه جذاب است و ویلن همیشه مخاطب را از نظر احساسی درگیر می‌کند. همین باعث می‌شود ویلن تبدیل به کسی شود که ارزش توجه دارد و آن‌ها بعضا باهوش، مصمم و گاهی تراژیک و قابل درک هستند.

فیلم No Country for Old Men فیلم نئونوآر تحسین شده‌ای است که زمان فیلم را بین سه شخصیت اصلی تقسیم می‌کند. یک زمان متعلق به مردی است که ۲ میلیون دلار از معامله نافرجام مواد به جیب می‌زند. زمان دیگر کلانتری را نشان می‌دهد که سال‌ها بعد داستانش را تعریف می‌کند و سومین زمان آنتون چیگور را با بازی خاویر باردم نشان می‌دهد که اجیر شده تا پول دزدیده شده را زنده کند. باردم برای ایفای نقشش اسکار برد و با بازی فوق‌العاده‌اش شخصیت چیگور را بیادماندنی‌ترین شخصیت فیلم کرد و یکی از ترسناک‌ترین آنتاگونیست‌های کل تاریخ سینماست. او همچون یک ترمیناتور غیرقابل توقف است و فقط دوست دارد هرکسی که سر راهش قرار می‌گیرد را بکشد و این ترس را به جان همه می‌اندازد که او ماشین نیست که برای کشتن برنامه‌ریزی شده باشد بلکه یک انسان است و اینقدر بی‌رحم است.

کلاسیک علمی‌تخیلی تاثیرگذار ۲۰۰۱: A Space Odyssey فیلمی بدون ویلن سنتی و مرسومی که انتظار داریم، حداقل برای دو بخش اصلی‌‌اش، است. بخش اول فیلم تکامل ابتدایی انسان را به تصویر می‌کشد و حول محور کشف شی عجیبی روی سطح ماه می‌چرخد. بخش سوم فیلم جایی است که آنتاگونیست اصلی فیلم، HAL 9000 ظاهر می‌شود. HAL 9000 ابرکامپیوتری است که برای کمک به فضانوردان انسان آموزش دیده و با آن‌ها سوار سفینه شده گرچه بعدا می‌بینیم با انسان‌های سفینه به مشکل می‌خورد. او فیلم را وقتی پای رعب و وحشت در میان باشد، وارد وادی جدیدی می‌کند و تبدیل به ماشین خونسرد و کشنده‌ای می‌شود که قبول ندارد اشتباه می‌کند.

جک نیکلسون برای ایفای نقش ویلن بسیار شناخته شده است اما در فیلم One Flew Over the Cuckoo’s Nest او پروتاگونیست اصلی فیلم بود. وی نقش رندل مک‌مورفی را بازی می‌کرد که بیمار جدید آسایشگاه روانی بود که دیگر بیماران را تحریک به آشوب علیه مسئولین می‌کرد. سر پرستار بخش آسایشگاه، راچد بود که تلاش می‌کرد به هر قیمتی شده مک‌مورفی را متوقف کند. لوییز فلچر ایفاگر این نقش بود و برای نقشش برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد.

کوئنتین تارانتینو چندین فیلم جنایی و مهیج بزرگ ساخته اما با فیلم Inglourious Basterds محصول سال ۲۰۰۹ ثابت کرد می‌تواند بهترین فیلم جنگی تاریخ سینما را خلق کند. این فیلم فرانسه اشغالی به دست نازی‌ها را طی جنگ جهانی دوم نشان می‌دهد که همگی در حال مبارزه با نازی‌ها به شیوه منحصر به فرد خود هستند. در جبهه آلمان‌ها که بیشترین تایم فیلم را به خود اختصاص داده، و بیشترین تاثیرگذاری را داشت، هانس لاندا را با بازی کریستوف والتز می‌بینیم. والتز به طرز شگفت‌آوری به بازی گرفته شده و هر صحنه را با ایفای نقشش از آن خود می‌کند و گاهی به حدی کاریزماتیک است که مخاطب را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. بهترین شخصیت فیلم قطعا لاندا است که اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای وی به همراه داشت.

اگر بخواهیم از آنتاگونیست‌های بی‌نام بگوییم، کسی بهتر از بیگانه اصلی فیلم Alien سال ۱۹۷۹ نیست. این فیلم تحسین شده‌ی ریدلی اسکات، درباره خدمه‌ی سفینه فضایی است که سعی دارند از دست موجود بیگانه‌ای که احاطه‌شان کرده نجات یابند که جان تمامی انسان‌ها را یکی یکی می‌گیرد. این بیگانه با نام نوسترومو درون شناخته شده و بدون شک ترسناک‌ترین موجود فیلم‌های Alien است. او ماشین کشتار است و منطق نمی‌فهمد. این موجود شخصیت‌های انسان را آسیب‌پذیرتر از هر فیلم دیگری نشان می‌دهد و پر واضح است که موجودات بدون نام هیچ فیلمی ترسناک‌تر از این بیگانه نیستند.

ممکن است فیلم The Wizard of Oz منحصر به فردترین فیلم فانتزی تاریخ سینما باشد. این فیلم اقتباسی از رمان شناخته شده The Wonderful Wizard of Oz محصول سال ۱۹۰۰ است که جلوه‌های ویژه آن در سال ۱۹۳۹ بسیار درخشان بود و تا به امروز همه را شگفت‌زده کرده است. پلات فیلم درباره دختر جوانی به نام دوروتی است که در سرزمین جادویی گیر افتاده و برای بازگشت به دنیای واقعی ناامید است و همین باعث می‌شود راهی سفری شود که تحت تعیقب جادوگر بدجنس غرب قرار می‌گیرد. این جادوگر بهترین جادوگر تاریخ سینماست و احتمالا میلیون‌ها بچه را حین تماشا ترسانده است.

آلفرد هیچکاک فیلم‌های برجسته زیادی کارگردانی کرده که ویلن‌های بزرگی دارند. بهترین فیلم ترسناک این کارگردان Psycho محصول سال ۱۹۶۰ است که ترسناک‌ترین ویلن فیلم هیچکاک را به تصویر می‌کشد: صاحب هتلی با راز مخوف. ویلن بودن نورمن بیتس تا انتهای فیلم مشخص نمی‌شود طوریکه وقتی فیلم را برای بار دوم می‌بینید این شخصیت ترسناک‌تر بنظر می‌رسد. او مسئول تروماتیک‌ترین صحنه قتل سینماست و طوریکه روح و روان مخاطب را در انتهای فیلم درگیر می‌کند، وحشتناک است. او آنتاگونیست بزرگی است که آنتونی پرکینز به زیبایی هرچه تمام‌تر توانسته ایفا کند.

چیزی که از ویلنی که از نظر فیزیکی قوی می‌باشد ترسناک‌تر است، ویلنی است که باهوش است. دکتر هانیبال لکتر اینگونه ویلنی است که در فیلم The Silence of the Lambs همیشه چند قدم جلوتر از دیگر شخصیت‌هاست جاییکه او را به شدت کاریزماتیک و هیولایی می‌بینیم. دلیلی وجود دارد که این برجسته‌ترین نقش آنتونی هاپکینز است؛ او در هر ثانیه از فیلم می‌درخشد و سخت می‌توان بازیگر دیگری را در قالب این شخصیت تصور کرد. این قاتل زنجیره‌ای، نابغه، روانی و آدمخوار است و تمام ویژگی‌های یک ویلن تمام عیار را یکجا دارد.

همانند لکتر، شخصیت جوکر نیز توانسته روی پرده سینما موفق ظاهر شود. بازیگران زیادی این شخصیت را بازی کرده‌اند که می‌توان از این میان به واکین فینیکس اشاره داشت که سال ۲۰۱۹ برای این نقش اسکار برد یا جک نیکلسون که سال ۱۹۸۹ نقش جوکر را در فیلم بتمن ایفا کرد و مارک همیل که بارها صداپیشه این شخصیت بوده است. اما فیلم شوالیه تاریکی کریستوفر نولان بهترین ورژن از جوکر را به مخاطب ارائه داره که هیث لجر فقید ایفایش کرده بود. این شخصیت فقط بخاطر بازی بازیگرانش محبوب نیست اما هنرنمایی فوق‌العاده لجر انرژی خاصی به فیلم داد و او را دلیل اصلی موفقیت فیلم شوالیه تاریکی کرد.

ممکن است امپراطور پالپاتین ویلن سه‌گانه اصلی جنگ ستارگان نام بگیرد اما دارث ویدر ویلن برجسته این سه‌گانه است. او در فیلم ۱۹۷۷ توقف‌نشدنی است و مشخص شد با لوک‌ اسکای واکر نسبتی دارد و سپس خودش را در فیلم آخر احیا کرد. این ویلن در طول هر سه فیلم احساسی و دلنشین است و داستان اصلی او در سه‌گانه پیش درآمد جنگ ستارگان روایت شده است. از قامت برجسته تا صدای بیادماندنی‌اش و توانایی فیزیکی‌اش همه و همه برای غلبه بر هر دشمنی کافی است و به خوبی دیگر ویلن‌ها ظاهر شده است.